Dit artikel is nagelezen en gevalideerd door Dr. Samira Baharlou, medisch adviseur.
Wat is epigenetica?
Dit fascinerende onderzoeksgebied legt een verband tussen de activiteit van onze genen en ons gedrag of onze omgeving, met name op het gebied van voeding, lichaamsbeweging of blootstelling aan UVA/UVB-stralen. Hoe vaak we aan lichaamsbeweging doen en onze keuzes voor voeding kunnen bijvoorbeeld epigenetische veranderingen veroorzaken die de manier waarop het lichaam DNA-sequenties interpreteert beïnvloeden. In tegenstelling tot genetische veranderingen, die DNA-sequenties blijvend veranderen, zijn epigenetische veranderingen omkeerbaar en veranderen ze de DNA-sequenties niet. Ze activeren of deactiveren specifieke genen en houden de activiteit ervan zo onder controle in plaats van de genen zelf te beïnvloeden, wat een belangrijk mechanisme is voor de regulering van biologische processen.
Dit legt de nadruk op het verband tussen onze keuzes voor een bepaalde levensstijl en de genen. Door de genexpressie te veranderen, kunnen die epigenetische veranderingen de toestand van ons lichaam en onze huid aanzienlijk beïnvloeden. Door inzicht te krijgen in epigenetica, krijgen we kostbare informatie over de manier waarop keuzes voor een gezondere levensstijl en optimalisering van de huidverzorgingsroutine een positief effect kunnen hebben op onze genen en zelfs op het jeugdige uiterlijk van onze huid.
Epigenetische mechanismen begrijpen
Epigenetische mechanismen maken gebruik van meerdere routes om de genexpressie onder controle te houden, door genen te reactiveren en te deactiveren om eiwitten aan te maken.
DNA-methylering
DNA-methylering is het bekendste en best begrepen epigenetische mechanisme: hoe werkt het? Op specifieke plaatsen van het DNA worden methylgroepen toegevoegd. Als dat gebeurt in bepaalde gebieden voor DNA-regulering, kunnen de methylgroepen een 'blokkade' vormen en het 'lezen' van genen remmen. Dat deactiveert de genen en verhindert de expressie ervan. Omgekeerd kan verwijdering van methylgroepen, een demethyleringsproces, de genen activeren, en zo de expressie ervan toestaan.
Hoe komen epigenetische veranderingen tot stand?
Epigenetische veranderingen zijn natuurlijke mechanismen die de cellen hun leven lang bewerken en die blijven evolueren afhankelijk van de leeftijd, de levensstijl en de omgeving:
- Epigenetica en leeftijd: iemands epigenetische profiel verandert in de loop van zijn of haar leven. De epigenetica bij de geboorte verschilt van die van de kindertijd of op volwassen leeftijd.
- Epigenetica en omkeerbaarheid: epigenetische veranderingen zijn niet allemaal blijvend. Talrijke epigenetische veranderingen kunnen in gang worden gezet of omgekeerd als reactie op veranderingen in het gedrag of de omgeving.
Onderzoek naar epigenetica bij Eucerin
De aanwezigheid in het genoom van natuurlijke mechanismen die specifieke genen activeren, is al meer dan 80 jaar geleden ontdekt. Conrad Hal Waddington, een Britse geneticus en ontwikkelingsbioloog wordt beschouwd als de pionier op het gebied van epigenetica. Bij internationaal onderzoek begon de epigenetica echter pas in het begin van de jaren 2000 aan belangstelling te winnen.
Sinds 2008 voeren we grondig epigenetisch onderzoek uit: in 2010 waren we een van de eersten die het geheel van epigenetische veranderingen die tijdens het huidverouderingsproces plaatsvinden ontdekten (Grönniger et al., 2010). Drie jaar later, in 2013, hebben we de invloed van leeftijdsgebonden epigenetische veranderingen op de expressie van huidgenen onderzocht dankzij scriptoom-sequencing (Raddatz et al., 2013). Na nog eens drie jaar hebben we een technologie ontwikkeld om de leeftijd van huidcellen te meten. Hiervoor hebben we in 2021 een patent gekregen (Bormann et al., 2016). Met behulp van deze gepatenteerde technologie met de naam 'Age Clock' kunnen we baanbrekende dermocosmetische verzorgingsproducten ontwikkelen die kunnen helpen een jonger uiterlijk terug te krijgen.
Een op handen zijnde innovatie van Eucerin op het gebied van epigenetica
Na 15 jaar onderzoek hebben de wetenschappers van Eucerin een nieuwe, baanbrekende ontdekking gedaan: we zijn er trots op te kunnen aankondigen dat we het epigenetisch actieve ingrediënt Epicelline® hebben ontdekt.
Epicelline® werkt in op de diepste lagen van de opperhuid en heeft het vermogen om de jeugdgenen van je huid te reactiveren.* In een anti-age formule helpt het de tekenen van veroudering om te keren, waardoor je er vanaf 4 weken jonger uitziet dan je werkelijke leeftijd**. De formule met Epicelline® heeft een klinisch en dermatologisch bewezen goede huidverdraagzaamheid en effectieve vermindering van rimpels en fijne lijntjes.
Mis binnenkort de lancering van ons product niet ...
*In vitro en ex vivo getest.
**Consumententest bij 160 vrouwen gedurende 4 weken.
Bronnen
Bormann, F., et al.: Reduced DNA methylation patterning and transcriptional connectivity define human skin aging. Aging Cell. 2016 Jun;15(3):563-71. doi: 10.1111/acel.12470. Epub 2016 Mar 23. PMID: 27004597; PMCID: PMC4854925.
Deans, C., & Maggert, K. A. (2015). What do you mean, "epigenetic"?. Genetics, 199(4), 887–896. https://doi.org/10.1534/genetics.114.173492
Dupont, C., Armant, D. R., & Brenner, C. A. (2009). Epigenetics: definition, mechanisms and clinical perspective. Seminars in reproductive medicine, 27(5), 351–357. https://doi.org/10.1055/s-0029-1237423
Grönniger E, Weber B, Heil O, Peters N, Stäb F, Wenck H, et al. (2010) Aging and Chronic Sun Exposure Cause Distinct Epigenetic Changes in Human Skin. PLoS Genet 6(5): e1000971. https://doi.org/10.1371/journal.pgen.1000971
MedlinePlus [https://medlineplus.gov/]. Bethesda (MD): National Library of Medicine (US); [updated 2020 Jun 24]. Epigenome; [updated 2021 Jun 11]. Available
from: https://medlineplus.gov/genetics/understanding/howgeneswork/epigenome/.
Raddatz et al., 2013: Aging is associated with highly defined epigenetic changes in the human epidermis. Epigenetics Chromatin, 6(1), 36. doi:10.1186/1756-8935-6-36
Weinhold B. (2006). Epigenetics: the science of change. Environmental health perspectives, 114(3), A160–A167. https://doi.org/10.1289/ehp.114-a160